توکل به خدا توسل به ائمه

امام صادق (علیه السلام) فرمود:

هر خانواده ای که از نرمخویی بهره مند باشد، خداوند روزی آنها را گسترده سازد. وفق و میانه روی در اندازه گیری معاش بهتر از فراوانی مال ( همراه با ریخت و پاش) است. با رفق و میانه روی درماندگی نباشد، و با ریخت و پاش چیزی باقی نماند. خدای بزرگ نرمخوست و نرمخویی را دوست دارد.

کلینی ، اصول کافی، ترجمه حسین استاد ولی، ج 4، ص 264

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):

اگر نرمخویی آفریده ای بود که دیده

می شد، هیچ یک از آفریده های خدا

زیباتر از آن نبود.

کلینی، اصول کافی، ترجمه حسین استاد ولی، ج 4،ص 265

امام صادق (علیه السلام ) فرمود:

خدای تبارک و تعالی نرمخوست ( یعنی اهل مدارا و ملاطفت و آسان گیری بر بندگان است) و نرم خویی را دوست دارد، و از نرمخویی او به بندگانش آن است که کینه هایشان را اندک اندک از دلشان بیرون می برد و آرام آرام آنان را به مخالفت با هوا و خواسته های دلشان وا می دارد.

از نرم خویی او به بندگان آن است که برای ملایمت با آنان، آنان را بر کاری که می خواهد از آن منصرفشان سازد ( چندگاهی) رها می سازد تا یکباره تکالیف ایمان و سنگینی های آن را بر آنان نیاندازد که ناتوان شوند؛ و هر گاه بخواهد آن حکم را تغییر دهد آن را با حکم دیگر نسخ می کند تا حکم اول منسوخ گردد. ( یعنی احکام را تدریجا می فرستد و از آسان به سخت تبدیل می کند تا بر مردم فشار وارد نشود.)

کلینی ، اصول کافی، ترجمه حسین استاد ولی، ج 4، ص 262

امام سجاد (علیه السلام) می فرمود:

چون روز قیامت شود خدای تبارک و تعالی اولین و اخرین را در یک سرزمین گرد آورد، سپس منادی ندا کند، اهل فضل کجایند؟

گروهی از مردم برمی خیزند. فرشتگان با آنها دیدار کنند و گویند: فضل شما چه بود؟

گویند: ما می پیوستیم به کسی که از ما بریده بود و می بخشیدیم به کسی که ما را محروم داشته بود و در می گذشتیم از کسی که به ما ستم کرده بود.

به آنان گفته می شود: راست گفتید، وارد بهشت شوید.

کلینی، اصول کافی، ترجمه حسین استاد ولی، ج4، ص 243

عفو و گذشت نسبت به همسر

خداوند در سوره نساء آیه 149 می فرماید: « إِنْ تُبْدُوا خَيْراً أَوْ تُخْفُوهُ أَوْ تَعْفُوا عَنْ سُوءٍ فَإِنَّ اللَّهَ کانَ عَفُوًّا قَديراً: اگر نیکی ها را آشکار یا مخفی سازید ، و از بدی ها گذشت نمایید ، خداوند بخشنده و تواناست ( و با اینکه قادر بر انتقام است ، عفو و گذشت می کند.»

عفو و گذشت یکی از زیباترین جلوه های رحمت خداوند میان بندگان و مخصوصا میان همسران است. زن و شوهر می توانند با گذشت در مقابل اشتباهات و بدی های یکدیگر، آرامش و خوشی را به روح و روان خود و سایر اعضای خانواده هدیه کنند.

این اشتباه است که برخی گمان می کنند که همیشه باید حق را گرفت. در بسیاری از اختلاف ها، باید از حق گذشت، زیرا طبیعی است که هر یک از زن و مرد در رفتار و گفتار خود کاستی هایی دارند که از نظر دیگری ناخوشایند تلقی می شود. در مقابل عیب ها و کاستی های همسر و رفتار ناخوشایند او نباید برخورد تند و خشن داشت و باید با صمیمیت و دوستی رفتار کرد.

پیامبرخدا (صلی الله علیه و اله و سلم) می فرماید: « هر کس بر بداخلاقی شوهرش صبر کند، خداوند همانند پاداش آسیه (همسر فرعون) به او عطا می فرماید.»[1]
[1] مکارم الاخلاق، ج 1، ص 462

رسول خدا(صلی اله علیه و اله و سلم) در خطبه اش فرمود:

آیا شمارا از بهترین خلق و خوی دنیا و آخرت خبر ندهم؟

آنها عبارتند از: گذشت از کسی که به تو ستم کرده، پیوند با کسی که از تو بریده، نیکی به کسی که با تو بدی کرده و بخشش به کسی که تو را محروم داشته است.

کلینی، اصول کافی، ترجمه حسین استاد ولی ، ج4، ص 242

امواجی که به ساحل برخورد می کنند، پس از گذشت سال ها، رفته رفته لبه های ناهموار و خشن صخره های ساحلی را فرسایش می دهند و در مناطق ساحلی تغییراتی پدید می آورند و آن را زیباتر می کنند. زندگی مشترک نیز همانند ساحلی است که اگر از رفتارها و گفتارهای نادرست دیگری گذشت کنیم، با گذشت زمان، طرف مقابل تغییر خواهد کرد و چهره ی زندگی مشترک تحسین برانگیزتر و زیباتر خواهد شد.

بنابراین، نخستین قدم برای تداوم بخشیدن به زندگی مشترک، بخشش و فراموش کردن خطاهاست؛ حتی  اگر ناراحت کننده باشد. البته گذشت باید همراه با فراموش کردن خطاها باشد؛ در غیر این صورت،آتشی است که زیر خاکستر پنهان شده و سرانجام شعله ور خواهد شد.